KÜBA

… Bir kız çocuğu yanıma geliyor: “Hola”. Biliyorum bu kelimeyi. Kucağında köpeğini gösteriyor. Evi hemen yanda. İspanyolca bilmiyorum ama anlaşıyoruz. Adını söylüyor, ben de kendi adımı. Tanışıyoruz. Önce onu, sonra köpeğini seviyorum... (Anı yazılarımın tamamını kitabımda okuyabilirsiniz)

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

TOP